We hebben al een meisje thuis!

share online:

Vanaf het moment dat ik mijn zwangerschap ontdekt had was ik geobsedeerd. Ik kon niet wachten tot het geslacht bekend zou zijn en ik moet toegeven dat ik toch wel een lichte (lees: super zware) voorkeur had. I meandit was de rede waarom ik geen gender reveal party wilde organiseren. Imagine the look on my face, wanneer de taart van binnen roze zou zijn…..het zou een blik zijn om je voor te schamen….liever niet in het bijzijn van anderen dus! Ik heb mezelf altijd bestempeld als meisjes-mama. Ik houd nou eenmaal van strikjes en rokjes. Actually…..hoe rozer hoe beter. Poppen en barbies zijn gewoon helemaal mijn ding….ik schaf ze aan voor de kids, maar stiekem ook een beetje voor mezelf. De theekransjes met mijn meisjes zijn dan ook goud waard. Ik ben zelf een vrouw, dus over het ‘meisje zijn’ weet ik ook wel het een en ander. We houden van tutten, klessebessen, knuffelen, verkleedpartijtjes en liedjes zingen. We doen samen ook altijd gek op muziek en we houden echt van onze theemomentjes. De typische meisjes dingen, omdat ze gewoon hartstikke leuk zijn, maar vooral omdat ik weet hoe dat moet.
Toch wist ik toen ik ontdekte dat ik zwanger was dat ik dit keer zeker een jongetje wilde. Leuk hoor, meisjes…..maar ik wilde gewoon een jongetje in huis. Een stoer jongetje, die van jongens dingen houd en jongens dingen doet….if that’s even a thing.  Ik kocht in mijn 8e of 9e week al een jongens outfit, echt te schattig voor woorden….kon het heus niet laten liggen.  Die nieuwe babywinkel in ‘ het stadje’ zag mij regelmatig, maar ik bezocht enkel de kant waar jongenskleding en accessoires lagen. Mijn Pinterest werd voorzien van borden waarin ik inspiratie zocht voor het inrichten van een jongenskamer  – wist toen al hoe z’n kamer eruit moest gaan zien – en ik sprak doorgaans over ‘hij’.  Ook paste ik ruim van te voren mijn logo aan en voorzag ik mijn bolle buik van een blauw hartje…….talking about ‘speaking things into existence’.
serenitheoryitsaboy Naast dat ik er gewoon echt op hoopte, had ik ergens ook wel het gevoel dat ik dit keer een jongetje droeg, maar op de een of andere manier durf je dat dan weer niet uit te spreken…..want ‘ wat als’. Ik voelde me dit keer anders, maar wat wilde dat nou zeggen. Mijn 1e twee zwangerschappen waren immers ook niet hetzelfde. Kenmerkend vond ik dat ik tot op heden de behoefte niet heb om te koken, op te ruimen of haren te kamen. Sterker nog, bij de gedachte alleen al keert m’n maag zich om. Deze dingen gebeuren de afgelopen 19 weken dan ook sporadisch, met tegenzin, of gewoon niet. Daardoor vond ik dan wel weer dat het logischer om zwanger te zijn van een jongen, maar alsnog bleef het ‘eng’ om mij hier op te verheugen.
Als “niet-nieuwe -mama” wist ik dat ik niet tot week 20 hoefde te wachten om bij de ‘screeningsecho’ achter het geslacht te komen. Gretig maakte ik een afspraak voor week 16 (Dr.papa zat vol, anders had ik het bij week 14 al kunnen weten…TIP voor de nieuwsgierige nieuwe mama’s). Vol ongeduld leefde ik naar de bewuste dag toe. Ik verlangende echt naar het verlossende woord! Ook Haley-Joy wist heel goed wat ze wilde: ‘Mama, mag ik een broertje? We hebben al een meisje thuis!’ – doelend op haar jongere zusje. No Pressure hoor Haley, mama regelt dit wel even. Het grappige was dat zij er ook daadwerkelijk van overtuigd was dat mama het wel even zou gaan regelen.  Ze vond het super spannend en kon net als ik ook echt niet wachten. Ik herken haar ongeduld, ze lijkt wat dat betreft erg op haar moeder. Om de spanning een beetje onder controle te houden, maakten we een week van te voren een aftelkalender met z’n 3en. ‘Net als bij je verjaardag‘, legde ik haar uit – maar deze is sneller klaar. Zij en haar zusje mochten om de dag een kruisje zetten tot het moment was aangebroken, dat maakte het natuurlijk nog spannender. Ik moet bekennen dat het voor mij ook fijn was om naar uit te kijken, elke dag een kruisje dichterbij het moment van de waarheid.
img_6461
Yanira beseft nog steeds niet helemaal wat haar te wachten staat, maar ze voelt aan dat er iets gaat veranderen. Meegaan naar ‘de dokter’ (lees: de verloskundige) is voor haar een hele belevenis en ook zij was op de bewuste dag ietwat onrustiger dan normaal. Grote zus was aan het stuiteren van de zenuwen en mama had de hele nacht niet geslapen – this obsession was real. Die ochtend moesten we al om 07:15 aanwezig zijn en toch leek alles super traag te gaan. Tijdens de echo was de verloskundige van alles aan het vertellen over de voetjes en de hersentjes en de handjes en hoe bewegelijk de baby wel niet was. Interessant allemaal, maar ik was hier natuurlijk maar voor 1 rede, so cut to the chase mevrouw de verloskundige. Ik dacht zelf een piemeltje te zien, maar ik ben geen expert en ik wilde mezelf niet onnodig blij maken, dus ik hield m’n adem in wachtend op het moment van de waarheid. Het duurde een eeuwigheid – oké hoogstens 5 minuten – maar toen het moment daar was kregen we eindelijk te horen waar we zo op gehoopt hadden. Ik was geen expert, maar ik had het dus wel goed gezien. Het was een piemeltje…..had ik nu maar wel een gender reveal party gegeven…..IT’S A BOYYYYYY!
Of je een broertje mag Haley-Joy? Natuurlijk meis, dat regelt mama wel even. We hebben immers al een meisje thuis. Wel twee!
From Serenitheory with love
 

share online:

1 Comment

  1. Waarom ik even moet wennen aan mijn zoon – Serenitheory
    15 oktober 2018 @ 15:37

    […] de geboorte van Yanira raakte ik tóch voor de 3e keer zwanger. Nu was ik vanaf ‘dag 1’ geobsedeerd met het geslacht. Ik was klaar voor extra testosteron in huis en ik was ook erg gewillig om mijn ‘schattige […]

    Reply

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten