Er zijn niet veel dingen die ik 100% zeker weet, maar wat ik met volle overtuiging kan beamen is dat dankbaarheid je perspectief op het leven op een positieve manieren kan veranderen. Stilstaan bij en het benoemen van wat je hebt, in plaats van focussen op wat je niet hebt maakt een heel groot verschil. De afgelopen paar jaar ben ik heel bewust bezig met (het tonen van) dankbaarheid. Vooral tijdens de moeilijkere periodes in mijn leven heeft dit op onbewust niveau veel verandering gebracht.
Gratitude is a magnet for miracles.
I am a firm believer of: ‘wat je aandacht geeft, groeit’ en dat bedoel ik zo letterlijk als maar kan. Wanneer je, je aandacht vestigt op iets wat je (nog) niet hebt, zal je merken dat het ineens opvalt wat je nog méér niet hebt. Ik denk dat we met z’n allen een beetje gewend zijn geraakt aan denken in ‘gebrek’ en ‘tekort aan’. Dat begint eigenlijk in de ochtend al. Ik merkte aan mezelf, dat zodra ik ’s ochtends mijn ogen open deed mijn eerste gedachte was dat ik niet genoeg had geslapen. Mijn gebrek aan slaap – of eigenlijk de gedachte er aan – stond dan vrijwel meteen de ruimte om dankbaar te zijn in de weg. Sinds ik mij hier bewust van ben, begin ik mijn dag allereerst met dankbaar zijn voor de nieuwe dag. Denken aan alles waarvoor je dankbaar bent zet de toon voor je dag en geeft een fijn gevoel. Het opschrijven ervan, versterkt dat gevoel alleen maar. Ik kan het een ieder aanraden om zijn/haar dag te beginnen én te eindigen met het bijhouden van een (gratitude)journal.
Practice gratitude
Omdat ik mijn kinderen graag betrek bij alle dingen die een positieve invloed op mijn leven hebben, ben ik vorig jaar begonnen met praten over dankbaarheid. We proberen elke dag voor het slapen gaan 3 dingen te benoemen waar we vandaag dankbaar voor zijn. Mijn dochters benoemen vaak dingen zoals ‘dat ik langer op mocht blijven’ of ‘dat ik televisie mocht kijken’ of ‘dat ik een snoepje mocht eten’, maar ik vind het mooi om te zien dat ze het concept van dankbaarheid nu al begrijpen. Het zijn ook juist de kleine dingen die het ‘em doen.
Normaal gesproken neem ik tijd om te journalen wanneer mijn kinderen in bed liggen. Tegenwoordig gebruik ik daar mijn Inspired Action Planner voor, omdat die handig ingedeeld is in achievements, gratitude, reflection en ‘what I want more of’. Een goed moment om stil te staan bij wat goed ging en wat beter kon. Hoewel het altijd mijn streven is geweest dit dagelijks te doen, zaten er ook best wat dagen tussen waarop ik het gewoonweg niet kon opbrengen. Te lui, te moe, te geïrriteerd, too busy dancing on my own pity party om mij bezig te houden met dankbaarheid of überhaupt te schrijven. Het is trouwens juist op dit soort dagen extra belangrijk om dankbaarheid te uiten, maar dat wil dus niet altijd lukken.
Toen Haley-Joy op haar verjaardag een notebook van haar klasgenootje kreeg en deze als journal besloot te gebruiken kwam daar enigszins verandering in.
Ze houdt me scherp
Ik weet dat de meeste kinderen het geweldig vinden om dingen samen met mama of papa te doen en als je eenmaal ergens aan begonnen bent dan kom je daar niet makkelijk meer onder uit. Zo is het opschrijven van dankbaarheid echt ons dingetje geworden. Met haar zusje – die net leert schrijven – bespreek ik dankbaarheid nog mondeling. Wanneer haar zusje en haar broertje beide in bed liggen, ploffen we samen op de bank en beginnen we te schrijven. Daarna lezen we voor elkaar voor waarvoor we dankbaar zijn. Ik vind het geweldig om dit samen met haar te delen en ook zij kijkt hier elke dag naar uit. Wanneer ik echter een off-day heb kan ik best makkelijk worden in het overslaan van een dag, maar dat laat mijn dochter dus niet meer toe. Ik was laatst hartstikke moe en chagrijnig en wilde vroeg gaan slapen zonder te schrijven, maar Haley-Joy greep in en herinnerde mij eraan hoe belangrijk het is om stil te staan bij wat je hebt. Afspraak is afspraak, dus ik pakte met tegenzin mijn planner en sleepte mijn vermoeide zelf naar de bank om samen met mijn dochter op te schrijven waarvoor ik dankbaar was. Achteraf gezien een goede move, want ik ging die avond vrolijk en met een voldaan gevoel naar bed.
Ik heb een accountability partner van 8 jaar and she’s not playing, maar ik ben dankbaar dat ze dit als een commitment ziet en mij super scherp houdt.
Waar ben jij vandaag dankbaar voor?
