Jouw pijn, mijn entertainment.

share online:

Leedvermaak is het beste vermaak zeggen ze. Zonder dollen, het belachelijk maken van een ander kan soms zorgen voor de grootste entertainment. We smullen met z’n allen van de nieuwste gossips en hoe groter de problemen van een ander zijn, hoe grappiger we het vinden.
Er zijn bijna geen grenzen meer. Bij het bespotten van anderen gaat men tegenwoordig letterlijk over lijken. Over de gevolgen voor het slachtoffer wordt niet (meer) nagedacht. Het hebben van plezier ten koste van iemand anders lijkt veel belangrijker dan de gevoelens van de persoon. Zolang het maar ver van je eigen bedje is, kan je de humor er wel van inzien.
Sexgerelateerde filmpjes, pikante foto’s en sappige roddels verspreiden zich van smartphone naar smartphone tot aan twitter en facebook. Voor je het weet belanden je diepste geheimen aan de andere kant van de oceaan. Er is maar een kleine groep dat zich ervan distantieert, maar het overgrote gedeelte vindt het lollig en heeft er een mening over. Kritiek wordt altijd geleverd en de persoon in kwestie wordt uitgelachen, afgeschreven en belachelijk gemaakt.
Laten we eerlijk zijn. Commentaar leveren op anderen dat doen we allemaal wel eens. Het is menseigen. Ik ben geen heilig boontje en bovendien heb ik een mening die ik niet onder stoelen of banken steek. Soms betrap ik mezelf erop dat ik een oordeel klaar heb, zonder erbij na te denken waarom iemand bepaalde keuzes maakt of hoe iemand in een situatie verzeild is geraakt. Maar dit is niet oké. Wie ben ik om te bepalen wat een ander wel of niet mag en kan doen?
We zijn zo gewend aan de hedendaagse gossipmentaliteit, dat het bijna als normaal aanvoelt. We weten alles over anderen, neem nou celebrities die dagelijks negatief in de spotlight staan, die informatie nemen we als vanzelfsprekend en is vaak een middelpunt van vele gesprekken. We maken ons er allemaal schuldig aan. Ik kan niet zeggen dat ik Beyonce’s zwangerschap en Rihanna’s liefdesleven niet lollig interessant vond en bovendien ontstaan er vaak interessante  discussies over. Celebrities zijn dan wel aan de andere kant van de wereld, maar ook mensen in je directe omgeving zijn vaak slachtoffers van “negatieve publiciteit”.  Op momenten dat je wordt geconfronteerd met de consequenties voor iemand anders, ga je ( althans ik ) toch wel even wat dieper nadenken over wat je over internet verspreidt. Je kunt een ander zodanig kwetsen, dat het slechter afloopt dan je eigenlijk had voorzien.  Zoiets zou ik nooit en te nimmer op m’n geweten willen hebben.
Ik ben van mening dat er ergens een grens getrokken moet worden. Het zijn allemaal mensen als jij en ik, maar we vergeten het vaak van de andere kant te bekijken. Staan we er met z’n allen wel eens bij stil hoe vreselijk het voor een ander is om in het kwade daglicht gesteld te worden en niet onder controle te hebben wat men doet met vervelende informatie over jou? Het gevoel hebben dat de hele wereld je uitlacht en je je constant moet schamen voor de persoon die je bent. Een ongekende inbreuk op je privacy.Veroordeeld worden door mensen die je niet kent. Dit omdat je een niet doordachte keus maakte, die eigenlijk de rest van de wereld helemaal niets aangaat. Het is niet eerlijk, maar het is wel hoe het werkt en dat vind ik betreurenswaardig. We gaan steeds slechter met elkaar om en uiteindelijk vinden we de pijn die er wordt aangericht alleen maar grappig. De persoon in kwestie kan echter alles behalve lachen.
Of dit ooit zal veranderen weet ik niet. Telkens weer besef ik dat de wereld waarin we leven een wrede plek is en dat mensen weinig tot geen rekening met elkaar houden. Pas wanneer het ECHT mis gaat, komt er even een moment van helderheid en vinden we het met z’n alle oh-zo-verschrikkelijk en zielig. Maar bij de eerst volgende gebeurtenis springt men er weer volop en genadeloos bovenop. Het is jammer dat we niet beseffen wat we aanrichten en geen grenzen trekken. We zouden minder meedogenloos moeten zijn en ons meer moeten verplaatsen in anderen. Het zijn dingen die mensen kapot kunnen maken en niet te vergeten, vandaag is het een ander, maar morgen kan jij net zo goed de dupe zijn…..Boontje komt om zijn loontje

share online:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten