Hoe de band van mijn dochters mij steeds weer ontroert

share online:

Meisjes. Wat kunnen het van tijd tot tijd toch kleine krengen zijn onderling. Als ik naar mijn dochters kijk, snap ik soms niet hoe ze het met elkaar uithouden, maar ze hebben dan ook een band die alleen zij begrijpen. Het ene moment spelen ze hartstikke leuk samen en hoor ik ze het samen uit gieren van plezier. The next moment hoor ik ze ‘ik had het, NEE IK HAD HET’ gillen en lijkt het alsof ze elkaar elk moment in de haren kunnen vliegen. Toch moet ik niet proberen één van de twee op hun donder te geven, want dan heb ik de ander op m’n dak. Ze vormen heel snel weer een team en komen voor elkaar op wanneer de situatie erom vraagt.

Eerlijk zullen we alles delen

We weten allemaal hoe gesteld kinderen op hun speelgoed zijn. Haley-Joy is geen uitzondering. Zoals de meeste kinderen zijn er een paar stukken speelgoed waar niemand mee mag spelen. Zelfs – of misschien in dit geval, vooral – kleine zusjes niet. Vroeger toen Yanira nog een jaar of 2 was, maakte ze ook vaak dingen van haar grote zus stuk, dus die nasmaak blijft natuurlijk extra hangen denk ik dan. Toen ik Yanira vriendelijk verzocht het speelgoed van Haley-Joy met rust te laten, kreeg ik echter een grote zus op mijn dak: ‘Mama, Yanira en ik delen alles hoor. Ze mag met al mijn speelgoed spelen. Ook als ik er niet ben.’

Één voor mij, één voor haar

Terwijl the little sister bezig was met haren vlechten, gingen grote zus en ik even naar de winkel. Vaak als ik naar de Big Bazaar bij mij in het winkelcentrum beland, vermaakt Haley zich op de speelgoedafdeling . Heel soms als ik in een goede bui ben, zeg ik ‘ja’ als ze vraagt of ze iets mag hebben. Dit keer was het weer raak en zag mevrouw één of andere bal die licht kon geven en mama was in een ‘waarom ook niet’ bui, dus het mocht mee in het mandje. Toen we bij de kassa aankwamen keek Haley me doordringend aan. Na een korte stilte zei ze: ‘mama, kunnen we er ook één voor Yanira kopen, ik denk dat ze dit ook een leuk speeltje vindt?’ Super lief dat ze altijd aan haar zusje denkt!

Samen aftellen

Op 24 oktober is mijn oudste dochter 7 geworden en in de aanloop naar verjaardagen toe maken we altijd een aftelkalender. Ik merkte dit jaar dat niet alleen de b-daygirl to be in spanning was, maar ook haar zusje kon niet wachten tot het zover was. Elke dag voor het slapen gaan kon ze net als haar zus niet wachten om een strookje van de kalender af te knippen. ‘Nog ‘*vulin* nachtjes en dan is Haley eindelijk 7’ was het bijna dagelijks. Hartverwarmend hoe enthousiast ze voor haar zus was.

Een cadeau voor mijn zus

Toen we tijdens onze vakantie vlak voor Haley-Joy’s verjaardag in een souvenierswinkeltje terecht kwamen, zagen we een grote bak gevuld met Squishy’s. Alle soorten en maten waren beschikbaar en mijn bijna 7-jarige was helemaal door de dolle heen. Ik ga er vanuit dat mijn gemiddelde lezer bekend is met deze rage die vooral in 2017 niet was weg te denken uit het speelgoedassortiment van kinderen. Sommige hypes blijven echter langer bestaan en hoewel deze een beetje langs me heen was gegaan (ik was nog ergens bij de spinner blijven steken), zou mijn dochter mij wel even haarfijn laten weten hoe cool het was om een Squishy te hebben. Nadat ik naar de prijzen had geïnformeerd, had ik besloten dat we dit niet nu zouden kopen. De winkel ging bijna sluiten en bovendien waren deze dingen een stuk goedkoper in Nederland dacht ik. Hoewel Haley-Joy ontroostbaar was, ging ik niet overstag. We zouden het hier nog maar eens goed over hebben en als ze het écht perse wilde hebben, moest ze het een andere dag maar van haar eigen geld kopen. Yanira, die het allemaal van een afstand had meegekregen trok me aan mijn mouw en zei: ‘mama, mag ik de Squishy alstublieft voor Haley kopen? Ik heb toch centjes in mijn portemonnee, kunt u tellen of het genoeg is?’. Ik smolt en kon hier toch echt geen nee tegen zeggen. Het plan was dan om het haar als verjaardagscadeau te geven, maar we moesten het dan nog wel één dag geheim houden en dat vond ze super spannend. Ook moesten we Haley afleiden en zo min mogelijk bij Squishy’s in de buurt komen, anders wilde ze het misschien toch zelf kopen. Toen het moment dan eindelijk was aangebroken, sprong ze nog net niet uit elkaar van excitement. Trots overhandigde ze het zelf gekochte cadeautje en haar zus was super dankbaar. Het was een echt kodak-met-tissues-moment en mijn mama-hart smolt!

Zo doen en zeggen mijn dochters bijna dagelijks dingen die mij ontroeren. De gebaren naar elkaar toe zijn super lief, ook al kunnen ze elkaar soms echt even niet uitstaan, ze zorgen altijd voor elkaar en vergeten elkaar nooit. Ik vind het prachtig om te zien dat er zo een mooie vriendschap tussen mijn dochters is ontstaan en ik ben blij dat ze samen als beste vriendinnen opgroeien. Ik ben dankbaar voor hun band: Sisterhood is forever!

share online:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten