Een schouderklopje voor mama

share online:

‘Gaat ze weer hoor’, gaat het in mijn eigen gedachtenwereld. Elke keer wanneer ik er weer even (onaangekondigd) tussenuit knijp, voelt een ‘comeback‘ aan als ‘heb je haar weer met haar ik-had-weer-even-geen-inspiratie-geleuter. De conversatie in mijn hoofd is niet mals en er wordt heftig met een dikke vinger gewezen naar mezelf zo van ‘WOMAN up and practice what you preach‘. Er zijn ook altijd wel een stuk of 3 blogs waarnaar ik dan weer terug kan verwijzen, waarin ik o.a. aangeef dat tijd maken voor wat je leuk vindt zeg maar gewoon belangrijk is. Het is dus niet dat ik het niet weet ofzo, maar life happens all the time. De gesprekken in mijn hoofd zorgen vaak ook voor nog meer uitstel, maar the funny thing is dat ik mezelf juist plezier en ontlading ontneem, want dingen van me af schrijven vind ik heerlijk.
That being said….
Mommy Monday Reloaded.
Tellez-photo-1
Het fijne van het bijhouden van dit online dagboek is dat ik altijd weer even terug kan kijken naar de verschillende fases in mijn leven. Op sommige gebieden ben ik echt gegroeid zonder dat ik daarbij stil heb gestaan. Andere punten hebben (weer) een beetje aandacht nodig en sinds ik minder streng voor mezelf probeer te zijn is dat dus prima, want ik ben best goed bezig. Waar ik alleen met mijn verstand niet bij kan is hoe snel de tijd gaat. Toen Jahno 2 maanden was gaf ik 7 tips voor wanneer er weer een kleintje bij komt. Inmiddels is hij 4 maanden en geef ik mezelf toch wel een schouderklopje voor het hanteren van 6 van mijn eigen tips. Ik weet niet of je al een patroon ziet, maar ja inderdaad…ik probeer mezelf regelmatig te complimenteren…het is mens eigen – met de nadruk op mama eigen – om alleen te benoemen wat er misgaat en te negeren wat er goed gaat, al zijn het maar kleine dingetjes. Ik probeer dat bij mij mezelf te doorbreken. Zes van de zeven punten zo goed als in the pocket dus, dat laatste punt heb ik alleen weer even uit mijn vingers laten glippen dus daar mag ik weer even aan gaan sleutelen:
 

TIP 7: Dit is je nieuwe situatie en het zal nooit meer hetzelfde zijn zoals het was en dat is prima. Zodra je het accepteert zal het makkelijker zijn om je aan te passen en wanneer jij je rust er in vindt zal je de balans in huis makkelijker kunnen creëren…..ook voor je kiddies. Ik dacht dat ik gewoon door kon gaan op oude voet, niet realiserend dat 3 kinderen hebben echt wel andere koek is dan 2 kinderen hebben. Ik moest mezelf echt even terugroepen. Het is gewoon even wennen en aanpassen, je kunt niet van jezelf verwachten dat alles weer wordt zoals het was. Vind een nieuwe routine en ‘trek deze aan als een schoen’. Je moet ’em eerst even uitlopen, maar hij zal binnen no time als gegoten zitten. Gun jezelf de tijd!

2 maanden verder besef ik dat het weer even tijd is om mezelf terug te roepen en tegelijkertijd met jullie te delen dat het allemaal best overweldigend is. Als ik kijk naar wat ik allemaal van mezelf verwacht en tegelijkertijd besef dat mijn baby’tje net 4 maanden is dan dringt het weer even tot me door: I need to slow down. Ik ben gewoon een moeder van 3. Een part-time werkende moeder van 3 met een huishouden, een sociaal leven, een lijst met te-behalen-doelen en een intense passie voor schrijven en delen. Tijd voor mezelf is in dit alles nog steeds een prioriteit en daarom is het extra belangrijk om extra realistisch te zijn. Realistisch én MINDER streng voor mezelf, want ik mag mezelf best scherp houden, maar daarin verdien ik ook gewoon de ruimte om te ademen. Dit geldt overigens niet alleen voor mij…..so let this sink in.
To the point. 
Dan is nu het moment aangebroken waarop ik mezelf een schouderklopje geef: Ik geef mezelf een schouderklopje omdat ik vandaag (zondag) ondanks dat ik kapot was de tijd heb genomen m’n meisjes een ‘uitgebreide kookles’ te geven, (terwijl ik eigenlijk gewoon snel klaar wilde zijn en met deze twee mormels duurt alles lang) en aan het eind van de dag mijn ‘5 weeks of silence‘ heb doorbroken door dit artikel te schrijven. YOU GO GIRL!

OPROEP AAN ALLE MAMA’S: ALLEMAAL. Of je nou mama bent van een baby, peuter, kleuter, puber of volwassene. Of je nou 1,2,3,4,5 (of meer) kinderen hebt. Als je op welke manier dan ook de rol van een moeder vervult (bonusmama’s & tante’s ik zie jullie) moedig ik je aan om jezelf een schouderklopje te geven. Het hoeft niet eens voor iets groots te zijn, de kleine dingen tellen net zo goed…..maar ik daag je uit om even stil te staan en hard op uit te spreken dat je trots op jezelf bent! Goed om dat zo nu en dan van jezelf te horen!
Waar geef jij jezelf een schouderklopje voor? Do let me know in the comments!
From Serenitheory with love

share online:

1 Comment

  1. Sarah
    27 september 2017 @ 21:28

    Wat ontzettend leuk geschreven! Ik heb twee kleine mannetjes van bijna 3 en 1 en ik vergeet mijzelf op sommige dagen weleens hoor. Maar dan zorg ik snel ervoor dat ik de dag erna even “me time” inlas. Doet wonderen!

    Reply

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten