Falen zonder het te herhalen!

share online:

NEEN! Ik ben NIET perfect. Ik weet het, dit is een erg schokkende mededeling, maar het is waar! Ik voldoe niet aan een ieders verwachtingen, ik heb een paar vervelende eigenschappen en zo nu en dan maak ik ook nog wel eens een fout. Gelukkig maken we ALLEMAAL fouten en is het maken van een fout helemaal niet erg. Het hoort gewoon bij het leven, net zoals eten, drinken, poepen en plassen. Tis Menselijk!
Fouten zijn ook om van te leren, dat is wat mij altijd verteld is. Want als je een fout maakt, dan weet je dus dat je het de volgende keer anders moet doen. Je hoeft nu niet meer in de herhaling te vallen, want je weet dat het dus NIET zo moest. Je stoot niet – zoals in het spreekwoord over de ezel – je hoofd keer op keer aan dezelfde steen. Je weet nu toch wel dat die steen daar ligt? Je moet uit je doppen kijken! Zo simpel is dat! Als je die steen ziet liggen, dan ga je er met een grote boog omheen. Je weet dat die knal tegen je kop pijn deed en zit niet nog eens op een dikke bult te wachten, want dan is het nu toch wel echt je eigen schuld.
Ja, je zou toch beter moeten weten. Na de zoveelste relatie met mr.wrong zou je hem nu toch wel moeten herkennen. Elke keer dezelfde ervaring met die ene vriendin moet je er toch wel van weerhouden nogmaals die situatie met haar op te zoeken. Als iets wat je altijd doet telkens verkeerd afloopt, waarom stop je er dan niet gewoon mee. Waarom begin je tegen beter weten in toch weer aan datgene waarvan je weet dat het niet goed uit gaat pakken. Dacht je nou echt dat het dit keer anders zou zijn? Wat is dat nou toch met fouten en in de herhaling vallen? Waarom krijg je geen automatisch seintje van je hersenen die er voor zorgt dat je het gewoon niet nog een keer doet? Voelt die fout zo vertrouwt dat je denkt dat je het nogmaals moet maken? Zijn je hersenen gewoon in de war, of ben je vergeten hoeveel pijn het de eerste keer deed? Of hoe teleurgesteld je in jezelf was bij het maken van die fout. Hoe boos je de eerste keer was toen je besefte dat het de mist in ging.
Ik weet het niet. Ik vind het ook erg moeilijk om mijn vinger er op te leggen. Meestal als het fout voelt, dan is het ook fout. Meestal als je op het punt staat weer die fout te maken gaat er wel een soort alarmbel rinkelen, maar zogenaamd herken je dat geluid niet en kies je er TOCH weer voor het te doen. Je instinct drijft je uiteindelijk toch weer dezelfde hoek in, terwijl het je eigenlijk zou moeten beschermen. Maar dat is dan juist het moment waarop je zou moeten zeggen: “Nee! Ik doet het niet meer!” Dat is het moment dat je er voor zou moeten kiezen NIET in herhaling te treden.

You can’t make the same mistake twice… The second time you make it, it’s no longer a mistake. It’s a choice.

Precies…. een keus. De eerste keer kan gebeuren. De tweede, derde en vierde keer dat het gebeurt is een kwestie van hardhorendheid. Je hebt het uiteindelijk helemaal zelf in de hand en zorgt er dus ook zelf voor dat het steeds mis gaat. Niet echt zo slim, maar wees niet getreurd. Fouten maken is het meest menselijke wat er maar is. Zelfs als het steeds dezelfde is. Dat dus bij wijze van troost.
Ik geef toe. Dit is een soort “brief” van mezelf voor mezelf. Een manier om mezelf duidelijk te maken dat genoeg toch echt genoeg is. Ja, ik heb een afspraak met mezelf gemaakt en ben vastberaden mij er aan te houden. ( Dat is al een fout op zich, want ik ben eigenlijk erg slecht in afspraken met mezelf, here we go again ) Maar goed, ik geloof in verandering en vasthoudendheid en met een beetje vertrouwen in mezelf komt dit misschien wel helemaal niet op een fout neer.
Hoe dan ook, het is tijd om het heft in eigen handen te nemen en kortemette te maken met de vizueuze cirkel. Dag vervelende-stomme-steeds-terug-komende-fout! Hopelijk tot nooit meer ziens!

share online:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten