Zelfreflectie: Te veel van het goede?

share online:

 

  1. Ik stel (te) hoge eisen aan mensen in het algemeen.
  2. Ik verwacht (te) veel van mensen die ik beschouw als mijn vrienden.
  3. Ik ben (te) allergisch voor onrecht  in mijn omgeving.
  4. Ik zeg (te) snel wat ik denk.
  5. Ik neem (te) snel afstand van mensen die mij teleurstellen

In alle bovengenoemde uitspraken over mezelf staat het woordje “te” tussen haakjes. Dit, omdat ik me afvraag in hoeverre ik hierbij TE ver ga.  Als ik van iemand houd, dan houd ik van degene met hart en ziel. Het heeft veel nodig een plek te krijgen in mijn hart, maar als je die plek eenmaal hebt dan ben je de pineut. Ja, je bent de pineut, want als ik van je houd, dan wil ik alleen maar het beste voor je. En daar ga ik dan ook voor zorgen, als ik daar de kans voor krijg. Als ik zie dat het mis gaat, dan grijp ik (ongevraagd) in. Ik kan dat niet laten gebeuren. Ik voel me verantwoordelijk, vooral als ik zie dat ik er iets aan kan doen. Ik steek er altijd mijn stokje voor, dat is nou eenmaal hoe ik vind dat ik ermee om moet gaan. Als het niet lukt, neem ik mezelf dit kwalijk.
Maar er zit ook een andere kant aan me. Want wanneer ik klaar met je ben, dan ben ik ook klaar met je. Die plek die je ooit in mijn hart had, die krijg je nooit meer terug… (althans, tot nu toe is dit nog nooit voorgekomen). Ik kan mensen niet meer zien zoals ik ze ooit zag als ze me hebben laten zien dat ze niet zijn wie ik dacht dat ze waren, ofzo. Zo werkt het bij mij van binnen.
Soms gebeuren er dingen waardoor je wat extra na gaat denken en even goed bij jezelf na moet gaan of je wel juist handelt. Daarom neem ik met jullie, voor mezelf de 5 bovenstaande punten even onder de loep. Wat voor werking hebben deze eigenschappen van mij op mijn omgeving en moet ik er iets aan veranderen?

  1. Ik weet dat niemand perfect is. Ik ben zelf namelijk ook niet perfect. Maar toch vind ik dat sommige mensen gewoon perfect horen te zijn. Toch vind ik dat mensen waarvan ik een bepaald beeld heb – vrienden of niet – zich moeten gedragen naar het beeld dat ik van ze heb. Ze mogen bepaalde fouten gewoon niet maken, want ze zijn in mijn ogen wel perfect. Als perfecte mensen doen wat ik niet verwacht word ik boos. Want hoe-zo doe je niet gewoon wat er van je verwacht word!? Waarom komen je acties niet overeen met mijn geschetste beeld. Het kost me ontzettend veel moeite zo’n beeld los te laten. Stel ik te hoge eisen aan mensen?

  2. Ik heb niet veel vrienden. Ik heb een groepje mensen die ik erg op prijs stel, toch heb ik niet veel vrienden. Er zijn weinig mensen die ik vriend noem…uit ervaring heb ik geleerd dat ik dat niet zo snel meer moet doen, want je kunt nog eens flink op je neus kijken.. Ik heb graag dat mensen mij behandelen zoals ik hen ook behandel. Als je mijn vriend bent, dan doe je bepaalde vervelende dingen die ik niet bij jou doe ook niet bij mij. Als je mijn vriend bent, dan hoor je er altijd voor me te zijn, want dan ben ik er ook altijd voor jou. En als je mijn vriend bent, kun je me altijd vinden, niet alleen in tijden van nood. Als vrienden tonen we interesse in elkaars leven. We kennen elkaar goed, hebben lol met elkaar, adviseren elkaar en vertrouwen elkaar. Als de bovengenoemde dingen niet voorkomen in een relatie met een ander, dan kan degene in mijn ogen niet m’n vriend zijn. Verwacht ik teveel van de mensen die ik beschouw als mijn vrienden?
  3. Ik kan er niet tegen als er dingen gebeuren die oneerlijk zijn naar anderen toe. Ik kan er niet tegen als andere de dupe worden van dingen waar ze geen controle over hadden. Ik haat het als mensen om me heen vals beschuldigd worden. Alles in me komt in opstand en ik vecht tegen mezelf om niet in situaties te mengen waar ik niet in thuis hoor. Een beschermingsmechanisme in me wordt geactiveerd, wanneer iemand uit m’n omgeving onrecht wordt aangedaan. Dit heeft me herhaaldelijk in de problemen gebracht, maar ik kan het niet helpen, denk ik. Ben ik te allergisch voor onrecht in mijn omgeving?
  4. Ik kan soms dingen er uit floepen met de beste bedoelingen zonder na te denken hoe dit bij een ander aankomt. Ik zeg zulke dingen alleen maar omdat ik in dit soort gevallen het beste met degene voor heb. Men wil het gewoon niet altijd horen, maar dit weerhoud me haast nooit om het toch te zeggen. Pas achteraf denk ik “misschien moest ik dit anders brengen, of misschien wel gewoon helemaal mijn mond houden”. Maar mijn mening is iets wat ik niet graag onder stoelen of banken steek, wat de situatie ook is. Als ik iets denk, moet het gewoon gezegd worden, want als ik eenmaal m’n mond houd dan praat ik ook echt niet meer. De keus om een flapuit te zijn, is daarom soms makkelijker. Zeg ik te snel wat ik denk?
  5. Als ik je vertrouw en je doet iets dat dit schaad, dan ben ik klaar met je. Klaar, punt, UIT!  Ik kan me over het algemeen prima inleven in een ander en begrijp vaak daden van anderen ook wel. Ik bekijk situaties altijd vanuit 2 kanten, maar dat is meer wanneer ik er zelf niks mee te maken heb. Als je mij iets flikt, dan moet je weg. Ik trek m’n mensenkennis direct in twijfel en vraag me af waarom je in de eerste instantie ook al weer in m’n vertrouwenscirkel zat. Van binnen verwerk ik wat van buiten niet zichtbaar is. Mijn verwachtingen die ik stel aan mensen, komen hier in weer terug. Neem ik te snel afstand van mensen die mij teleurstellen?

Ik hoop van de mensen die mij kennen feedback te krijgen op het woordje “te” in de bovengenoemde sitiaties. xx

share online:

2 Comments

  1. Chan
    6 november 2012 @ 11:08

    Ik stel (te) hoge eisen aan mensen in het algemeen.
    -Ik geloof niet dat te hoge eisen stellen bestaat. Het is het beste hoge eisen te stellen, zodat je vrienden op hetzelfde niveau staan.
    Ik verwacht (te) veel van mensen die ik beschouw als mijn vrienden.
    -Doordat je hoge eisen aan ze hebt gesteld, is dit juist niet te veel.
    Ik ben (te) allergisch voor onrecht in mijn omgeving.
    -Was iedereen maar zo!
    Ik zeg (te) snel wat ik denk.
    -Ik heb dit nog nooit mogen meemaken bij jou. Je zegt eigenlijk altijd wat ik wil horen, waardoor ik soms denk dat je de pijn voor me wil verzachten.
    Ik neem (te) snel afstand van mensen die mij teleurstellen.
    -Liever te snel afstand dan een 2de teleurstelling en dan tegen jezelf moeten zeggen:” I told you so. “

    Reply

  2. Marie
    12 januari 2014 @ 23:20

    Heel mooie en heel, heel herkenbaar. Soms is ‘te’ ook wat je ‘ik’ maakt en dus goed, zolang je je er bewust van bent en er flexibel mee omgaat.

    Reply

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten