Time: Lifes most precious gift

share online:

“More and more, when I single out the person who inspired me most…..    I go back to my grandfather.”

i_love_my_grandpa_round_sticker-r68c3183d555a45f7861189a9bcefcbf3_v9waf_8byvr_512Mijn liefde voor zowel geschreven als gesproken woord is niet uit de lucht komen vallen. Het is een genetisch bepaalde liefde, afkomstig van een man waar ik opzettend trots op ben. Mijn opa. Een intelligente man, die vooral bekend staat om zijn woorden. Mijn opa is een wijze man die ontzettend veel van praten houdt. Zijn kennis deelt hij graag met een ieder die dat maar wilt horen. In het vertellen van verhalen is hij een kei. Het meest  oninteressante onderwerp weet hij om te toveren in een boeiend verhaal. Ik word nooit moe van het luisteren.  Mijn opa is een zorgzame en attente man. Ondanks de grote afstand tussen ons  – want hij woont in Suriname – vergeet hij mij nooit. Op belangrijke dagen kun je van hem altijd een belletje en/of smsje verwachten.  Hij slaat nooit een verjaardag of feestdag over. Hoe slecht zijn kleindochter soms ook is in het onderhouden van het contact, hij laat altijd weten dat hij aan haar denkt. Het is een fijne en bijzondere man en ik ben hartstikke trots op hem!

“Life’s too short, to waste one day”

Mijn moeder bracht mij kort geleden het nieuws, dat het ontzettend slecht ging met mijn opa’s gezondheid. Hij was ziek en het leek een aflopende zaak te zijn. Het moment waarop je zulk nieuws krijgt, voelt alsof je hele wereld instort. Je beseft pas hoe kort het leven is als je met dit soort dingen geconfronteerd wordt. Je vergeet dat mensen niet het eeuwige leven hebben. Toen mijn opa in 2010 na een korte periode weer terug naar Suriname ging, zei ik “tot snel opa”. Er van uitgaande, dat wij elkaar heel gauw weer zouden zien. Zo vanzelfsprekend. Maar nu, leek die kans kleiner te worden. De gedachte dat ik hem misschien nooit meer zou zien kwam in me op en dat was een erg onprettig gevoel. Binnen no time hadden wij onze koffers gepakt en vertrokken wij richting Suriname.
opa1

“We do not remember days, we remember moments “

OpaIk ben ontzettend dankbaar voor de fijne momenten die wij met elkaar hebben doorgebracht. Dankbaar, dat mijn dochter deze bijzondere man, haar overgroot opa heeft mogen ontmoeten.  Dol gelukkig, dat hij zo van haar genoten heeft. Elke keer dat wij bij hem op bezoek waren, leefde hij helemaal van haar op. Eerst moest zij even aan hem wennen, maar toen ze de kat uit de boom gekeken had, vond ze het fijn met opa. Samen genoten zij van “klap eens in je handjes” en andere liederen. Hij vond het geweldig dat zij hem “opa” noemde. Ze liet hem swingen en kreeg hem zelfs moeiteloos uit zijn stoel. Ik ben blij dat ik deze momenten heb mogen vastleggen en zal ze altijd koesteren.

opahj

“Never lose faith and believe”

Mijn opa is dan wel ziek, maar hij is een ontzettende sterke man die niet makkelijk opgeeft. Ik heb zijn koppigheid en vechtlust van dichtbij mogen ervaren. Hij laat zich niet zomaar op de kop zitten. Ongeveer een week na onze komst was hij al ontzettend opgeknapt en werd hij ontslagen uit het ziekenhuis. Naast het feit dat hij nu gewoon wat sneller moe is, laat hij amper tot niet merken dat er wat met hem aan de hand is. Hij stikt nog steeds van de verhalen die hij nog steeds op die zelfde boeiende manier weet te vertellen. Ik heb ontzettend genoten van hem en het was te zien dat dit wederzijds was. Toen ik weer terug naar Nederland ging zei ik gewoon weer: “Tot snel opa “… want mijn opa is sterk! Ik ga er vanuit dat hij nog een hele lange periode in ons midden zal zijn!
“Life is made up of special moments which make it worth living. There are many cherished moments that are missed due to stress and fast pace of daily living. We must slow down and remember how precious it is to be alive and to love.”

share online:

2 Comments

  1. I LOVE SU – Serenitheory
    16 mei 2013 @ 14:41

    […] heeft 13 jaar geduurd voordat mijn voeten de Surinaamse bodem eindelijk weer raakte. Hoewel de omstandigheden rond ons vertrek naar Suriname minder leuk waren, heb ik er de tijd van mijn leven gehad. Het was veels te kort!! Ondanks alles […]

    Reply

  2. Chanel
    28 mei 2013 @ 13:30

    Met tranen in mijn ogen gelezen. Geweldig dat je HJ haar afo heeft mogen meemaken en hij haar.

    Reply

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten