Tanja Mettendaf: Eenheid, wat is dat!?

share online:

Iedereen die mij kent weet dat ik een uitgesproken mening heb en die NIET graag onder stoelen en banken schuif. Het is mij natuurlijk niet ontgaan dat er n.a.v. de film “Alleen maar Nette Mensen” een hevige discussie is opgelaaid over de inhoud en de daaruit vloeiende boodschap die de film heeft. Ik persoonlijk heb de film niet gezien dus ik ga mijn mening daar ook niet over geven.
Wat mij is opgevallen dat de voorstanders van de film en dan in het bijzonder de Surinamers, heel fel en negatief reageren op de (Surinaamse) tegenstanders van de film. Dit met naar mijn mening ondoordachte argumenten als :
– Ja maar die man heeft toch onderzoek gedaan? dus het zal wel waar zijn.
– Ja maar er zijn toch ook meisjes die zichzelf laten pakken in de box.
– Ja maar niemand maakte zo een ophef over de flodders.
– Ja het is maar een film, en het is toch grappig stel je niet zo aan.
– Ja als je er zo tegen bent, dan gedraag jij jezelf blijkbaar ook zo.
En alsof dat al niet schandalig genoeg is, krijgen ze ook nog de beschuldiging  “jullie zijn de reden waarom Surinamers nooit een eenheid zullen vormen”  naar hun hoofd gegooid.
De reden waarom Surinamers nooit een eenheid zullen vormen is omdat er Surinamers zijn die geen begrip voor elkaar kunnen tonen en comfortabel zijn geworden met het feit dat die vooroordelen er nou eenmaal zijn en zich daarin berust hebben. En dat je als Surinamer maar zo min mogelijk gezien en al helemaal niet gehoord kan worden.

Maar als er dan mensen zijn die zich daar niet in kunnen vinden en zich tegen de vooroordelen willen verzetten en die Surinamers liever in een positief daglicht zien, waarom wordt dat dan meteen als negatief gezien?? Waarom zou je je mede Surinamer niet daarin steunen?? Waarom zou je iemand z’n standpunt/gevoel op zo’n een manier de grond in boren?? Waarom zouden wij niet als Surinaamse gemeenschap Mr R. Vuijsje kunnen vragen waarom hij alleen maar onderzoek heeft gedaan naar de negatieven kanten van de Bijlmer/Surinaamse gemeenschap?? Er zijn toch ook positieven aspecten?? Waarom zou je daar geen film over maken??
Ik ben het zelf niet eens met de manier waarop sommigen Surinamers hun ongenoegen laten blijken, maar ik heb er wel begrip voor. Als jij als filmmaker zulke serieuze en problematische onderwerpen lachwekkend wilt maken en bereid bent om een bevolkingsgroep door de modder te halen, moet je ook de consequenties kunnen accepteren.
Ik zelf weet dat, als trotse, Surinaamse vrouw die film mij niet vertegenwoordig, waar ik mij wel heel erg van bewust ben is dat vooroordelen nog nooit zo levendig zijn geweest als nu en dat je als Surinamer jezelf elke keer weer moet bewijzen. Ik heb een dochter van 4 jaar en ik weiger om haar op te laten groeien (zonder slag of stoot) in een maatschappij waarin het normaal is dat er dit soort (verborgen) boodschappen de wereld in worden geholpen en dat je het maar moet accepteren, omdat er nou eenmaal een groep mensen zijn die zich zo gedragen. En dat je als Surinamer die stempel maar moet dragen voor de rest van je leven.

Het is me opgevallen dat sommige mensen moeite hebben met de zin “ik ben het niet met je eens” men ziet het als een persoonlijke aanval en is bereid om de ander kosten wat kost met de grond gelijk te maken .. Is dit de manier is hoe je een discussie aangaat, heb je voor mijn gevoel al verloren!
Mijn advies: probeer elkaar meer te begrijpen en leer dat je het ook eens kan zijn dat je het oneens bent met elkaar. 

share online:

1 Comment

  1. brigitte
    25 oktober 2012 @ 18:12

    Heb je het boek dan gelezen? Ik ben het absoluut met je eens dat er een negatief beeld wordt geschetst, maar dat is juist waar de jongen naar op zoek is. Hij wilt geen goed opgeleide, sterke vrouw. En dat is meteen waarom ik niet snap dat men er over valt. Het wordt in het boek namelijk benadrukt dat hij zoekt naar zo’n flodder vrouw. Ik ben zelf een trotse Surinaamse vrouw en voel mij totaal niet aangesproken of beledigd want hij schrijft geen moment dat alle negroide vrouwen zo zijn.

    Reply

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten