Mijn meest-hinderlijke-peutergedrag-top 5

Soms (lees: heel vaak!) kan ik mijn kleine draakjes echt wel even achter het behang plakken. Ja, ik houd van ze. Zielsveel. Maar ze weten (samen) heel goed hoe ze het bloed onder mama’s nagels vandaan moeten halen. Heel goed. Zo maakt mijn jongste dochter er een sport van niet mee te werken wanneer ik zware tassen naar boven aan het sjouwen ben. Ze weigert te lopen en stribbelt enorm tegen. Je wilt niet weten hoe dat er uit ziet en hoe bezweet en afgepeigerd ik uiteindelijk boven aankom. Mijn oudste dochter heeft weer de nare gewoonte om een storm aan vragen te stellen wanneer ik aan de telefoon ben. Ze gaat maar door met haar ge-mag-ik en wanneer ik haar obviously  geen antwoord geef, dan helpt ze zichzelf wel even……met alle gevolgen van dien.
Ik denk dat als het aankomt op het opstellen van zo een lijstje met hinderlijk peuter gedrag…. dat ik rustig door kan tellen tot 500. Ik bedoel, ik kan eindeloos doorgaan over mijn ergernissen met betrekking tot die wezens die ze peuters noemen. Ik heb er twee, dus dat komt wel goed. Echt. Om maar ergens te beginnen, heb ik er 5 uitgepikt die ik graag met jullie deel.
Hierbij: mijn meest-hinderlijke-peutergedrag-top 5
1. ‘Mama, ik moet plassen’.
Een ‘tip’ aan alle mama’s met zindelijke kids. Dit wist je al, maar ik zeg het weer. Het is van essentieel belang dat je snapt hoe belangrijk dit is…Vergeet nooit, maar dan ook nooit… om voor het uit huis gaan, je kind een plasje te laten doen. Nooit!

De momenten die ze uitkiezen om ineens naar het toilet te moeten zijn absurd. Behalve dat openbare toiletten absoluut niet mijn favoriet zijn, kun je ze op het moment dat de nood hoog is ook haast nooit vinden. Daarnaast is dat gejengel aan je oor op z’n zachts gezegd frustrerend. ‘Mama, ik moet plassen! Ik moet nu plassen, mama….hoowww mamaaaa’ – alsof ik het plasje voor haar kan plegen. Dan nog van die onrustige huppelbewegingen waar je ontzettend wrevelig van wordt. Hinderlijk. I’ll say it again: Vergeet je kind nooit een plasje te laten doen voor je de straat op gaat!
2. Hallo, mag ik privacy?
Over de wc gesproken. Die kan ik ook al niet meer gebruiken zonder publiek. Het liefst houden ze met z’n tweeën een theekransje voor de deur. Rustig douchen? Wat is dat? Ik had al een keer genoemd dat ongestoord eten geen optie meer was. Yes, ik verstop nog steeds mijn eten en ik heb nog steeds niet de behoefte om alles wat ik eet te delen. Het maakt niet uit wat ik doe, m’n twee kleine bloedzuigertjes volgen elke stap die ik neem.  Can a woman have some privacy? No she can’t!
3. Mama, mama, mama, mama, mama!?
Ik verlangde naar de dag dat ze dit prachtige woord zouden uitspreken. Moeder zijn is toch nog niet compleet als je geen mama genoemd word? Ik kon niet wachten. Little did I know, dat het niet lang zou duren voordat ik horendol zou worden van dit woord. Wie legt mij uit waarom ze bij elke nieuwe zin eerst mama moeten zeggen? ‘Mama, weetje…want mama…en mama….oja mama, mama, mama, mama’! Really. Je had m’n aandacht bij de eerste ‘mama’ al, je hoeft het echt niet zo vaak te herhalen.
4. Boekie lezen
Elke dag voor het slapen gaan een boekje lezen vind ik geweldig. Echt, dat meen ik vanuit de grond van mijn hart – zonder sarcasme. Ze hebben een kast vol boeken. Allerlei verschillende soorten boeken, met leuke verschillende verhalen, lekker verschillend, weet je wel. Tóch kunnen ze – met name mijn oudste – gerust el-ke dag het zelfde boek uitkiezen. Ze worden niet moe van elke dag hetzelfde verhaal – mama wel – maar zij vinden het prachtig. Dat wordt straks ook nog wat met films kijken.
5. Blijf van mijn me-time af.
Na boekie lezen, komt slaapie doen. Lijkt mij een vrij logische volgorde. Mijn jongste is het daar niet helemaal mee eens. Om 19.00 uur is het stil in huis…..dat is hoe het moet zijn. Beide kids gaan naar bed en dan heb ik eindelijk een beetje tijd voor mezelf. Nou is mijn oudste dochter nooit een moeilijke slaapster geweest. Heerlijk, zodra het licht uit gaat hoor je haar al snurken. Mijn jongste daarentegen, dat is een heel ander verhaal. Haar bed ritueel ging vanaf haar geboorte al niet van een leien dakje, maar hoe ouder…hoe erger. Net wanneer ik relaxed-genietend-van -de-stilte op de bank zit, hoor ik gekrijs vanuit de kamer komen. Als ik haar kamer binnenkom dan heeft ze haar doekje van haar hoofd getrokken, haar slaapzak opengeritst en op de grond gesmeten en staat zielig aan de rand van haar bed naar me te kijken. Wat er is? Niets! Wat ze wilt? Aandacht, ten koste van mama’s me-time. Soms stopt ze na een paar keer streng toespreken en soms kan het uren doorgaan, tot het bedtijd voor mama is. Dag me-time.

Zoals ik al zei….we kunnen rustig doortellen tot 500, maar voor nu laten we het bij dit lijstje van 5. Ik ben benieuwd welke mama dit herkent en wie er nog een peuter-ergernis aan toe kan voegen. Please, feel free to share this with me in the comments.