Privacy. Ik weet dat het een bestaand Nederlands woord is, maar de betekenis ervan ben ik even kwijt. Het ligt op het puntje van m’n tong, maar ik kan er gewoon even niet op komen. Wat is dat nou toch ook alweer? *raadpleegt bff google* Privacy:
Persoonlijke vrijheid, het ongehinderd alleen, in eigen kring of met een partner ergens kunnen vertoeven gelegenheid om zich af te zonderen, om storende invloeden van de buitenwereld te ontgaan.
Hmm, een woord waarvan de betekenis duidelijk is, maar duidelijk niets meer betekent. Tegenwoordig hebben we met z’n allen steeds minder te verbergen. We weten alles van elkaar en wat we niet van elkaar weten willen we WEL weten. Met de komst van de smartphones en alle social media sites is het natuurlijk allemaal een stuk erger geworden.
Bij het minste of geringste grijpen we naar onze telefoons om foto’s of filmpjes te maken van gebeurtenissen om ons heen. Dit om het vervolgens met de mensen om ons heen te delen. Waar je bent, wat je doet en met wie je dat doet kun je met een paar simpele handelingen delen met je netwerk en het netwerk van je netwerk. Nieuwtjes? Dat lezen we tegenwoordig op twitter en vele achten dit als een betrouwbaardere bron als het nieuws zelf. Ja, de smartphones en hun handigheidjes zijn haast niet meer weg te denken uit ons dagelijkse leven. Als je iets gemist hebt dan kun je altijd even terug scrollen. Stel je nou toch eens voor dat we dat allemaal niet meer zouden hebben. Ik krijg spontaan jeuk bij de gedachte alleen al.
Soms, kom ik iemand tegen die ik maanden, soms zelfs jaren niet heb gezien. We babbelen even over hoe het leven ons behandeld en dan zegt de persoon bijvoorbeeld “En? Hoe was het afgelopen bij de tandarts? Had je nog gaatjes?” Ik denk dan “HUH? Hoe-zo weet jij dit???” Maar daarop volgt natuurlijk: “Ik las het op Facebook” Juist ja. Facebook. Ik kan dan wel klagen over m’n privacy, maar ik heb toch echt zelf een statusupdate geplaatst over mijn tandarts bezoek. Het zijn de meest onschuldige en onbenullige dingen die we delen met de rest van de wereld. Maar we doen het wel. Alles gebeurt tegenwoordig online. Felicitaties en uitnodigingen doen we niet meer telefonisch of per post, maar online. Je bent maar een muisklik, ping, of whatsappje verwijderd van je vrienden en toch worden we allemaal een stuk onpersoonlijker. Bellen? Dat is iets wat over een paar jaar vast niet meer kennen. We communiceren met elkaar via het net en zelfs mensen die er niets mee te maken hebben kunnen onze gesprekken volgen. We kunnen alles over iedereen te weten komen. Want zelfs al is het niet zichtbaar of toegankelijk voor ons, dan komen we via via wel aan de informatie. Dat is de tijd waar in we leven. De tijd waarin privacy een vaag begrip aan het worden is uit een ver verleden.
Veel mensen vergeten dat internet een openbare plek is. Iedereen heeft toegang tot jou en je leven. De deur hebben we zelf geopend. Ik heb er bijvoorbeeld zelf voor gekozen een blogsite te bouwen met daarop een hoop persoonlijke informatie. Mijn Facebookprofiel en twitteraccount zijn beide zichtbaar voor iedereen en ook op BBM verander ik regelmatig m’n status. “@work, in bed, @pathe *boos* *blij* fotootje hier, fotootje daar” dus ja, iedereen kan zo’n beetje “meegenieten” van de dingen die zich afspelen in mijn leven. Ik klaag er dan ook niet over dat er “gediekt wordt in m’n leven” want NIEMAND stuurt me om dit te doen. Ik sta er misschien niet altijd bij stil, maar ik wil het zelf!
Daarom is het belangrijk om bewust te zijn van de dingen die je plaatst. Niet alles gaat andere mensen wat aan en bovendien kan alles te allen tijden tegen je gebruikt worden. ( Google voor de gein even op je eigen naam, je zal verbaast zijn van alle informatie die erover jezelf te vinden valt. Informatie die je grotendeels zelf gedeeld hebt.) Privacy is dan misschien niet meer wat het ooit geweest is, maar je bepaalt zelf in hoeverre je men toelaat. Ik kies er zelf voor wat ik wel of niet deel met de buitenwereld. Jij mag van mij weten wat ik WIL dat jij weet, niet meer, niet minder. Sommige “inside information” moet je overlaten aan fantasie en speculatie. Soms is het goed om de dingen oppervlakkig te houden. Nou ben ik iemand die niets tot nauwelijks iets te verbergen heeft, omdat het me allemaal niet zo interesseert wat de wereld van me weet. Maar de dingen die ik voor mezelf wil houden, die kom je dan ook echt niet te weten. Zo simpel is dat.
Zo…… en nu ga ik opstaan, douchen, eten en een korte wandeling maken. Ik dacht dat wil je wel even weten. 😉
