Het is oke om nee te zeggen

Reflecteren is belangrijk. Zo nu en dan is het nodig dat je, jezelf even een spiegel voorhoudt en stilstaat bij je eigen ontwikkeling. Soms maak je bepaalde afspraken met jezelf en kom je er na verloop van tijd achter dat het allemaal een beetje verwaterd is.
Vorige week had ik zo een reflectiemoment, toen ik aan het eind van de week uitgeput besloot dat ik even helemaal niets wilde doen. Ik had écht geen kracht meer voor verplichtingen en voelde mij volledig opgebrand. Dan ga je toch wel even bij jezelf na wat er nou eigenlijk is mis gegaan. ‘Was het niet de bedoeling dat ik minder hooi op mijn vork zou nemen en vaker nee zou zeggen? Hoe kom ik dan op het punt terecht waarop ik veels te veel dingen tegelijkertijd aan het doen ben, waaronder een aantal dingen die ik helemaal niet leuk vind? Had ik dan niet gewoon nee moeten zeggen? Maar waarom deed ik dat dan niet’?
Veel vragen die ik mezelf stelde, waarop ik het antwoord niet direct kon vinden. Ik moest denken aan het moment waarop ik nét 29 was geworden en dit hoofdstuk bestempelde als hoofdstuk NEE-genentwintig.

Inmiddels ben ik 30 en ik moet zeggen dat ik in iets meer dan een jaar tijd toch wel stukken gegroeid ben op het gebied van ‘nee zeggen’. Ik heb dit simpele, maar moeilijke woord een onderdeel van mijn vocabulaire weten te maken. Het afgelopen jaar heb ik veel vaker nee gezegd zonder mij te verontschuldigen en het voelde heerlijk. Het besef dat ik eigenlijk niemand een verklaring schuldig ben is bevrijdend. Ik heb me op sommige momenten wel even lullig gevoeld, maar vrij snel realiseerde ik mij dat anderen het woord regelmatig zonder blikken of blozen uitspreken. Gewoon zonder uitleg en weetje, dat is dan ook prima.
Mensen die mij goed kennen, weten dat behulpzaam zijn in mijn aard zit. Ik ben nou eenmaal iemand die graag anderen helpt – en dat heb ik geaccepteerd – maar de valkuil daarin was dat ik mezelf vaak vergat. Ik kom steeds dichter bij die balans. Het bieden van een helpende hand, zonder daarin mijzelf weg te cijferen is een opgave, maar I am getting there. Toch loop ik er af en toe nog tegen aan en dat heb ik dan niet meteen door. Als ik goed terug kijk, herken ik de momenten waarop ik nog niet stellig genoeg ben geweest…het blijft een leerweg! 

Vorige week, maakte ik een afspraak met mijzelf betreft een aantal dingen die ik niet meer wil. In diezelfde week en ook aan het begin van deze week kwamen er een aantal dingen op mijn pad en laten dat nou net dié dingen zijn geweest die ik eigenlijk niet meer wil. Ik noem het een test van het universum. Mijn eerste ingeving zei: ‘waarom niet’. Gewoon omdat ik even niet doorhad, dat ik nét een beslissing gemaakt had. Ik vergeet gewoon even dat ik genoeg andere dingen te doen heb op zo een moment. De verleiding om ja te zeggen was groot, maar ik heb mijzelf terug geroepen. Ik probeer er echt scherper op te zijn, omdat ik nu door begin te krijgen hoe het werkt wanneer ik bepaalde afwegingen niet maak. Om deze rede stel ik mezelf een aantal vragen en mocht jij jezelf hierin herkennen, raad ik je aan dit ook te doen.

1. Is het écht belangrijk (voor jou)? Het kan belangrijk voor een ander zijn en als je in staat bent het te doen, zonder je schema te overladen…please do. Vergeet alleen niet te kijken of het waardevol is voor JEZELF! Nee, het is niet egoïstisch om de focus op jezelf te leggen op het moment dat iemand jouw tijd vraagt. Is het belangrijk genoeg om jouw tijd op te offeren? If not…you know what to say!
2. Wat moet je ervoor opgeven? Ja zeggen tegen een ander is prima als je geen nee tegen jezelf hoeft te zeggen. Het blijft belangrijk dat ja zeggen niet ten koste van jezelf gaat, wees hier eerlijk over tegen jezelf.
3. Welk effect heeft dit op jouw gezin? Mocht ja zeggen jouw gezin op welke manier dan ook benadelen, dan is het eigenlijk een simpele afweging om te maken. Dit is er één waar ik in het verleden veel mee gestruggled heb, maar no more. Family first!
4. WIL je het? Ja, want ja…die vraag MAG je, jezelf gewoon stellen. Verplicht jezelf niet tot dingen die je eigenlijk niet wilt. Ik herhaal: verplicht jezelf niet tot dingen die je eigenlijk niet wilt. #note2self

Het blijft een uitdaging, maar hoe meer ik er écht bij stil sta, hoe meer ik hierin ontwikkel. Het is belangrijk om te beseffen dat dit soort dingen niet in één keer zullen gaan, vooral wanneer je het gewend bent. Als je er alert op bent, zal je vanzelf vooruitgang zien. Ik ben benieuwd hoe jullie hiermee omgaan. Herkenbaar? Let me know in the comments.